Pazartesi, Haziran 21, 2010

Diş Buğdayı...

Babalar Günü için biraraya gelince anı olsun diye minik bir "Diş Buğdayı" kutlamasını da araya sıkıştırdık. İstanbul'un altını üstüne getirmekten sorumlu mühendislerden biri olan ve ayın sadece 2 günü tatil yaparak Marmaray'da çalışan dayımız da aramıza katılınca çok keyiflendik. Kendisine bizim evden beşiktaşa direkt 2. bir denizaltından geçiş yaptırma çalışmalarım ve ikna turlarım devam ediyor.
Buğday Aşı'nı ve içine katılacak tatlandırıcı kuru kayısı, cranberry kurusu (?), ceviz, fındık, tuz, şeker, kuru üzüm, cevizleri annem hazırladı, bize sadece kaplara koymak kaldı. Diğer ikramlar kahvaltıdan, konu dışı:)
Ben komik bir şey yaptım. Önce Diş şeklinde kurabiye yapmaktı hayalim. Ama ben sallana sallana kalıp alma zamanını kaçırdım. Mimarım canım, boşa mı okuduk, maket yaptık, keseriz bir zahmet dedim. Hikayenin bu aşamasında pek bir güvenli ve biraz burnu havada idim. Diş şeklinde kestikten sonra pasta hamuru ile kaplayacaktım. Bunun için yakışır diye sable kurabiye yaptım ama tarifi aldığım internet sitesindeki ölçülerle kurabiye toplanmayınca normalin iki katı un koydum:) Bir yandan yorumları da okuyunca gördüm ki bu kurabiyeyi yoğurduktan sonra keseyim biçeyim diye sallanırsan pişince katır kutur oluyormuş. Hani diş kesecek vakit??? O zaman hemen dairesel kurabiyeler yaptık. Eşimden rica ettiğim pasta hamuru da bulunamayınca, ama tesadüfen marketten icing (şekerli marker gibi bir şey desem?) ile gelince kurabiyelere isim yazdım. Ailem hedefimin nerelerden başlayıp nerelere düştüğünü bilmedikleri için beğendiler:) Sonunda yemeyi unuttuk, ayrı...
Bence bu geleneğin en hoş bölümü - benim yapmayı isteme sebebim ise bebeğe mesleğini seçtirmek. Bunun için masaya fotograftaki eşyaları koyduk. Biraz matrak şeyler oldu.

Fotograflar herşeyi anlatıyor ama oğlum  mühendislik ve mimarlık arasında uzun zaman düşünse de MÜHENDİS olmayı seçti. Annem, Babam, erkek kardeşim, eniştem ve son olarak da eşim Mühendis. Eşimin ablaları ve eniştesi de mühendis. Hatta enişteme kalırsa dünyada iki grup insan var: Mühendis olanlar ve olmayanlar...
Hayırlı uğurlu olsun ailemize, dünyaya:)

1 yorum:

  1. Tülay Şen22 Haziran, 2010

    Sen Mimar değil miydin? O kadar mühendis şuncacık suda boğmaz mı kızım seni? Tası tarağı topla kaç derim:)

    YanıtlaSil

Yaşanan her an, hissedilen her duygu benzersiz ve "1" kerelik. Unutmamak için yazıyor ve paylaşıyorum...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...