Bu kadar enteresan olduğunu bilmezdim çocukla vakit geçirmenin. Misafirliklerde sabahlara kadar "Benim çocuğum, benim çocuğum, benimmm" diye anlatan anne babalara şaşırırdım.
Lamı cimi yok, böyle bir olay var, kabul edelim. Ben bir adım ileri gidip blog bile açtım doya doya anlatayım süt kokulu çocccuuuğumu diye :P
Şaka bir yana bugünlerde el koordinasyonunun geliştiğini, objelere bilinçli uzanma çalışmalarının başladığını görüyoruz.
Fotografta göreceğiniz gibi o mendili benimle 10 dakika çekişti. Zaman zaman benim çekiştirmeme kızıp iki eliyle asıldı. O an yakalayamadık maalesef:)
Sevgili biricik balbademim Denizhancım;
YanıtlaSilAnnen muthis bir is basarmis gene.Senin olaganustu gelisimini günü gününe izlemek büyük bir keyif.
Bu vesile ile blog tanimi ile tanisip,işi biraz daha ileriye gotürerek izleyicilere kaydolmayi basardim.(İtiraf ediyorum bir miktar mücadele vererek olsa da..::)))
Tüm ailemize nese getirdin sen.Annen,baban ve onlarin büyükkkkkk aileleri ile çoookkk mutlu,saglıklı ve huzurlu bir gelecek seni bekliyor inşallah tatlım.
Güzel maviş gözlerin hep gülsün...
Seni sevgiyle kucaklıyorum balbademim..
Teyzeanneanne