Daha duuur...

Duygular hem benzersiz, hem de aksine evrensel pek çok zaman, aynı insanlar gibi...Aşağıda anlatacaklarımı farklı "yeni" annelerden de duyunca tekrar farkettim bunu.

Her anne-kızın hikayesi farklıdır. Ergenliğimle beraber başlayan anne-babayı-aileyi yargılama sürecimde yıllar içinde çok yol aldım. Yaş aldığım her yıl anne & babama bakışım değişti, anladım veya anlayış gösterdim, hissettim. Karmik felsefeye inanlar derler ki, en karmaşık karmalardan biri "anne-kız karması" imiş. İşte bizimkisi bu türden bir hikayeydi, ben 25'i geçene kadar.

Birbirimizi anlama yolcuğu bitti artık zannediyordum. Bitmemiş, yeni başlıyormuş:)

Hamileliğim sırasında, ardından doğum, ardından yeni annelikle beraber ebeveynlerime, geçen yıllara, alınan kararlara ve yaşananlara bakışım ve anlayışım tamamen değişti.

Geçen gün annemle bunu paylaştım:

Özge: Anne, ben seni şimdi "anne olunca anladım". Hatta bu isimde bir de web sitesi varmış.
Anne: Hmmm, ben de bir web sitesi açacağım, adı "Daha duuur, neler göreceksin."
Özge: ?!

16 yaşında her şeyi bildiğimi, hatta daha iyi bildiğimi düşünürken, bugün tek bildiğim hiç bir şey bilmiyorum. Sağolasın ilahi Sokrates.

Not:Uf, ileride benim minik oğlumun da ergenlik problemleri olacağını, sakalının çıkacağını düşününce...