Hala diyorlar, orada burada okuyorum, buncacık çocuk kitaptan ne anlar?
Kendisi de henüz buncacık çocuk olan Denizhan, ki artık 17 aylık, bir kitap delisi. Hatta bazen aynı öyküyü ardışık ve aralı olarak günde toplam 8defa okumaktan o çocuğun annesinin içi bayılıyor, hatta idealizmini kaybetme hissi ansal olarak beliriyor:)
Hatta şuncacık çocuk kitap sevgisini doyurmak için artık annesinden ayrıca akşam işten gelen babasının önüne de kitap getiriyor. Sonra kucağına sere serpe yayılıyor, okutturuyor, okutturuyor, okutturuyor. Ama surattaki mutluluğa, vücudundaki mayışmayı görmeniz lazım, değmeyin keyfine.
Anne mi ne yapıyor bu arada? Fırsattan istifade mola alıyor, mutfak toplamaca, tuvalete girmece, iphone'la maillere bağlanmaca. Artık allah ne verdiyse, onun da değmeyin keyfine:) Fotoğrafta sabahtan 5 kere okuduğum Julia Donaldson'ın Tostoroman'ını babasına 3. kez okuturken görülmekte.
Not: Kitap seçimlerimiz için bize ilham veren, bana bu vakitsizlikte bir sürü vakit kazandıran Bir Dolap Kitap yazarları Yıldıray ve Banu'ya ve blogunda kitap sobesini cevaplarken bana dehşet bir kaynak sunan Mira'nın annesi Banu'ya teşekkürler. Demek benzer zevklerimiz var ki , biz de oğlumuz da çok mutluyuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yaşanan her an, hissedilen her duygu benzersiz ve "1" kerelik. Unutmamak için yazıyor ve paylaşıyorum...