Cumartesi, Ocak 29, 2011

Affetmek 2

Sevgili Ayça unutmamış, unutturmadı bana da. Bu günlerde aklımda olana denk dizeler düşürdü gözümün önüne böylece. Can Şair Özdemir Asaf'tan:


Bu sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim,kendimle vuruştum

Kendimizi affetmemize dair daha fazla söze gerek var mı?
Aslında var, vaaar!
Bir 3. yazıyı da kendini affedemeyen ebeveynler, annelerle ilgili yazasım var. Kim bunlar diye soran olursa, parmak kaldırıyorum:

1-Özgeee

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yaşanan her an, hissedilen her duygu benzersiz ve "1" kerelik. Unutmamak için yazıyor ve paylaşıyorum...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...