Sonra gene gün doğar. Sahilde falan gördüklerimle, Denizhan'ın yaptıklarıyla gene yazasım gelir. Gündüz vakit olmaz, gece pc'ye dokunulmaz. Böyle sürer...
Fotograftaki gibi OSHO okuyorum, çok iyi geldi bana. Anneliği fazla ciddiye aldığımı farkettim, keyif almaya çalışmak yerine. Bir de kendimi de çok didiklemiyorum artık, öyle mi yapmalı, böyle mi yapmalı. BI-RA-KI-YO-RUM bu -meli, -malı, lazım tipi kalıpları! (Duy da inanma, arada ağzımdan kaçarsa hoşgör!)
Oysa oğlanın doğum günü de geçti. Aklımdan geçen bir çok cümle, yüklenecek pek çok resim var...:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yaşanan her an, hissedilen her duygu benzersiz ve "1" kerelik. Unutmamak için yazıyor ve paylaşıyorum...