Uzun zaman olmuş. Zaten statükoyla başım dertte, bu "blog açarım, kaparsın" davası tadımı kaçırmıştı. Bir de üstüne yoğunlaşan hayat, işe dönüş koşturmacaları girince blog işi tavsadı. Pek farketmemişim ama burada çoğunlukla(!) bahsi geçen Minik Adam'dan havadislere alışmışsınız. Şimdi ne oldu derseniz, Denizhan'ın yaşı gereği hızlı gelişimini not edememek, hem de "Hayrola, ne oldu?" diye tatlı tatlı soranlar bana yeniden yazma enerjisi verdi:) Uzun zaman derken, bizim öykümüz de uzamış, neredeyse 15 gün sonra Denizhan'ın 2. yaşını kutluyor olacağız. Bu 2 yaş kısmı mühim. Daha önce de burada ve şurada bahsetmişim, toplumumuzun ebeveyne yönelik değişmez söylemlerinden olan "Hah, şimdi bittin sen!" modu bu 2. yaş için de çok güçlü bir şekilde devam ediyor. Bu seferki dramamızın bilimsel adı Terrible 2. Aslında olay şu ki Denizhan büyüyor ve özgür iradesini keşfediyor. Yani ben diyorum diye bir şeyi yapmak zorunda değil. Bazen sırf limitleri test etmek için, bizim hassas olduğumuzu istemeden de olsa hissettirdiğimiz konuları zorluyor. En iyisi gene Konfüçyus olmak tabi. Cool abi. Ya da 3 maymun olunabilir. Ya zaten tehlikeli durumlar dışında pek kısıt da yok hayatında, ama o bunu şimdilik bilmiyor tabi:) Bunu başka bir zaman yazarım.
Uzun lafın kısası tatildeydik geçen hafta. Bu sefer sadece Ali, Denizhan ve ben. Tamam daha çok yorulduk ama bu da bir başka güzeldi. Başbaşa, birebir. Biraz Bodrum, biraz Foça. Çok çalıştı bizimki tatilde, çok yüzdü, uzun uykular uyudu.
Blogger hala fotograf eklemek konusunda kötü olduğu için mizapaj için idare edin lütfen:)
Sevgiler,
Uzun zaman olmustu cidden, ozlemisiz :) hosgeldiniz, minik adam kocaman olmus masallah. gelismeleri alalim birer birer lutfen :)
YanıtlaSilHoş geldiniz hem bloga hem de İstanbul'a canlarım !! Sizi çook özlemiştim..
YanıtlaSil@Banu Merhaba! Tesekkurler guzel dileklerin icin. Bambino'ya da masallah:)
YanıtlaSil@Anane'si sanal alemlerde firtina gibi esmeye baslamis, buradan da hosbulduk:)