Hayat üçbuçukla dört arasındadır...

Özge kız der ki;

Hayat bazen üstüne üstüne gelir ya...

Dünya sanki bir mavi dolmuş da,

Çok sıkışık, havasız, sürekli gaz-fren ite-kaka gitmekte olan,

Açıp dünyanın penceresini bağırmak istersin "İnecek vAAAr!!!"

Bu aralar böyle hissediyorum. Bu hislerin gelip geçiciliği ve yalan olduğuna dair çok güzel bir yazısı varmış Neyzen Tevfik'in. Okuyanın yüreğini ferahlatan cinsten:) 

Oğlumun bizden daha bilge olup, 4/4'lük yaşamasına kadeh kaldırıyorum. Ne kadehiyse bu?:)

***

Yaşam üzerine fazla geldiği zaman onu zorlama,
biraz duraksa, neler olup bittiğine anlam verme.
Mutlaka yanlış bir şey oldu ve düşüncelerin ile
dileklerin aynı orantıda değildi ve varlığın ile buluşamadı.

Sorun yok, sadece bekle.

Güneş doğacaktır, çimler yeşerecektir, çiçekler açacaktır,
rüzgar esecektir ve yağmur yağacaktır, zorlamaya gerek yoktur, olması gereken kendiliğinden olur !
İzlemeye devam et, şahitlik güzeldir, hem olayın dışındasındır hem de içinde, o bir dengedir, o anlamlıdır, şahit ol, tanık ol, olan ile bütünleş, güzellik olanların içinden filizlenecektir; zorlamaya gerek yoktur, olması gereken kendiliğinden olur !..

Hayat üçbuçukla dört arasındadır... Ya üçbuçuk atarsın ya da dört dörtlük yaşarsın...

Neyzen Tevfik

Not: Fotograf da yazıya pek yakıştı.Anne umutla yarınlara bakarken/ yarınlarda ararken, zaten filozof doğmuş "minik" son derece canlı ve zaten akışta yaşıyor herşeyi:)
Not2: Eve yardımcı, ben çalışmaya başlayınca bakıcı arayışımız sürüyor. Görüşmeye gelenlerden biri haftada kaç gece çıktığımızı sordu. "3-4'den fazla olmasa, eşim de beni bekliyor da." dedi. Ali ile birbirimize baktık, baktık, baktık. Sonunda sessizliği Ali bozdu, "Biz doğumdan sonra 3 kere gece dışarı çıktık, bir iş yemeği ve 2 düğün." dedi. Acaba çok mu asosyaliz:)